नेपाली भाषामा २ वचन मात्र हुन्छ । एकवचन र वहुवचन । तर साम्पाङ भाषामा एकवचन, दुईवचन र वहुवचन ३ वटा हुन्छ ।
कर्ता:
| म (एक वचन) | कँ |
| हामी (दुई वचन) | कैची |
| हामी (वहुवचन) | कयका |
क्रियाः
| जान्छ (एक वचन) | खाती |
| जान्छन् (दुई वचन) | खातीमी |
| जान्छन् (वहुवचन) | |
| भन्छु (एक वचन) | ग्यँ |
| भन्छौ (दुई वचन) | |
| भन्छौ (वहुवचन) | ग्येका |
| खन्छु (एक वचन) | ध |
| खनौँ (दुई वचन) | धूचू |
| खनौँ (वहुवचन) | धम् |
वचन सङ्गतिः
| भाइ जान्छ । (एक वचन) | नूछः खाती । |
| भाइहरू जान्छन् । (दुई वचन) | नूछचीः खातीमी । |
| सबै भाइहरू जान्छन् । (वहुवचन) | झारा नूछकाः खातिम् |
| म भन्छु । (एक वचन) | कँ ग्यँ । |
| हामी भन्छौ । (दुई वचन) | कएची ग्यूँचू |
| हामीहरू भन्छौ । (वहुवचन) | कएका ग्येक् । |
| म खन्छु । (एक वचन) | कँ ध । |
| हामी खनौँ । (दुई वचन) | कएची धूचू । |
| हामीहरु खनौँ । (वहुवचन) | कएका धम् । |
